Το μελίσσι από ένστικτο κάνει κάποιες ενέργειες που σκοπό έχουν την επιβίωσή του και την διαιώνιση του είδους. Ετσι όταν το μελίσσι βρει άφθονη τροφή επειδή θέλει να εξασφαλίσει το μέλλον του , αρχίζει να την αποθηκεύει όπου βρει. Ετσι σε μια τέτοια περίπτωση οι μέλισσες μπλοκάρουν την βασίλισσα , δεν την αφήνουν να γεννήσει ώστε να χρησιμοποιήσουν τα κελιά για την αποθήκευση του μελιού. Αυτό λοιπόν έχει σαν αποτέλεσμα την μείωση των γεννήσεων και την σταδιακή αποδυνάμωση του μελισσιού. Παράλληλα ενεργοποιείτε εκείνος ο μηχανισμός λόγω έλλειψης χώρου (ειδικά όταν η βασίλισσα είναι παλιά)που προστάζει για σμηνουργία Οταν λέμε γονοφωλιά εννοούμε τον χώρο που η βασίλισσα γεννάει τα αυγά. Είναι πολύ σημαντικό ο χώρος αυτός να αποτελείτε από ΚΑΛΟΧΤΙΣΜΕΝΕΣ κερήθρες , χωρίς μέλια , γύρες ή άλλα εμπόδια. Κάποιοι μελισσοκόμοι το αποκαλούν ανακάτεμα και κάποιοι άλλοι καθάρισμα. Η τεχνική είναι απλή: ανάμεσα σε δύο πλαίσια που η βασίλισσα έχει γεννήσει τοποθετούμε ένα ΚΑΛΟΧΤΙΣΜΕΝΟ άδειο πλαίσιο .Το ποιο πιθανό αν ο καιρός είναι κατάλληλος , είναι σε 2-3 μέρες αυτό το πλαίσιο να γεμίσει γόνο. Προσοχή , οι προμήθειες παραμένουν στην άκρη της φωλιάς , και αν το μελίσσι δεν είναι δυνατό ανοίγουμε τόσα πλαίσια ώστε να μπορεί να σκεπάσει τον γόνο. Σε περίπτωση που ανοίξουμε την γονοφωλιά πέραν του δέοντος , με μια μικρή πτώση της θερμοκρασίας ο ακριανός γόνος ίσως μείνει εκτεθειμένος σε χαμηλές θερμοκρασίες και τότε... Σε περίπτωση έλλειψης χτισμένων κηρήθρων , αν το μελίσσι είναι δυνατό και οι προμήθειες αρκετές και η εποχή κατάλληλη , τότε τοποθετούμε το άχτιστο στην μέση της φωλιάς και αυτό μόλις χτιστεί γεμίζει γόνο. Αν δεν συντρέχουν οι άνω προϋποθέσεις τότε το άχτιστο είναι φρόνιμο να μπεί μετά το τελευταίο πλαίσιο γόνου. Αν τοποθετηθεί στην μέση είναι πολύ πιθανό να αργήσει να χτιστεί , η φωλιά να κοπεί στα δύο και η βασίλισσα να γεννάει από την μια πλευρά.
Αυτή η μέθοδος , ενδείκνυται όταν επιδιώκουμε γρήγορη ανάπτυξη του μελισσιού ειδικά την άνοιξη. Πολλοί μελισσοκόμοι θεωρούν ότι το μελίσσι ξέρει τι και πότε πρέπει να το κάνει. Θεωρώ όμως ότι αυτό είναι λάθος διότι το μελίσσι κάνει από μόνο του ο΄τι κάνει , με βάση τις δικές του ανάγκες . Σε καμία των περιπτώσεων δεν λαμβάνει υπόψιν του τις δικές μας ανάγκες για μέλι. Ετσι η παρέμβασή μας θεωρώ οτι είναι απαραίτητη.
Αν το μελίσσι δεκαρίσει τότε ανεβάζουμε 1-2 γόνους , κατά το πλείστον κλειστούς , στο πάνω πάτωμα και κατεβάζουμε κάτω χτισμένα ή άχτιστα τελάρα σύμφωνα με τα όσα ειπώθηκαν ποιο πάνω. Καλό είναι η βασίλισσα να μείνει στο κάτω πάτωμα και να συνεχίσει εκεί την γέννα της.
Μερικές φορές αν οι συνθήκες το ευνοήσουν , μπορεί ακόμη και ένα δυνατό μελίσσι να μην χτίσει σύντομα την άχτιστη κερήθρα στην μέση της γονοφωλιάς , με αποτέλεσμα το μελίσσι να σμηνουργήσει λόγω έλειψης χώρου. Αυτό μπορεί να συμβεί ιδιαίτερα αν η μάνα είναι παλιά και νωχελική. Μια δραστήρια και νέα μάνα κάνει την κυψέλη άνω κάτω.
Σε δύο σημεία της αναφοράς μου θα είδατε ΕΝΤΟΝΑ γράμματα . Είναι πολύ σημαντικό οι κερήθρες να είναι χτισμένες καλά , χωρίς πολλά κηφηνοκέλια , στραβομένες , ρηχές ή ατελώς χτισμένες. Μια κακοχτσμένη κερήθρα είναι ΦΡΑΓΜΑ για την βασίλισσα.
6 σχόλια:
φιλε γιαννη μπραβο.εχεις μερακι και αγαπη για τη ''δουλεια σου''.και μια ερωτηση αν θελεις.
ποιος κατα τη γνωμη σου ειναι ο καλυτερος τροπος να κανουμε αυξηση¨να κανουμε το μελισσι 20αρι και μετα ή μολις γινει 10αρι το χωριζουμε και το αναπτυσουμε
Αντώνη σε ευχαριστώ ! Οσο για το ερώτημα σου η απάντηση δεν είναι μία.
Ομως εξαρτάτε τι επιδειώκουμε να κάνουμε.
Πρέπει να ξέρουμε ότι όλα τα μελίσσια έχουν λίγο πολύ μια ίδια πορεία ανάπτυξης. Αν μπορούσαμε να απεικονίσουμε την ανάπτυξη σε άξονες χψ θα βλέπαμε ότι η βασίλισσα γεννάει προοδευτικά όλο και ποιό εντατικά εως ότου φτάσει σε ένα επίπεδο "οροφής" . Από αυτό το σημείο και μετά αρχίζει μια αργή πτώση της απόδωσης της βασίλισσας. Εχει παρατηρηθεί ότι είτε ξεκινήσει ένα μελίσσι με 4000 μέλισσες την άνοιξη είτε με 15000 μέλισσες σε κάποιο σημείο ο πληθυσμός θα εξισωθεί. Η διαφορά είναι στον χρόνο ανάπτυξης. Το δυνατό μελίσσι θα φτάσει στο σημείο ισσοροπείας πιο γρήγορα.
Βάση της άνω παρατήρησης έχουμε και τα εξής συμπεράσματα: ένα μελίσσι ισοροπημένο δηλαδή με σχεδόν πλήρη πληθυσμό απασχολεί μια εργάτρια-παραμάνα για κάθε κελί γόνου. Αυτή η σχέση όμως αλλάζει σε ένα μελίσσι αναπτυσώμενο με 5-6000 μέλισσες ας πούμε και φτάνει σχεδόν στα 4 κελιά γόνου για μια παραμάνα.
Συμπέρασμα: ένα μικρό μελίσσι έχει την τάση να αναπτύσετε πιο γρήγορα αναλογικά με τον πληθυσμό του σε σχέση με ένα δυνατό μελίσσι.
Σε αυτό το δεδομένο στηρίζετε και η μέθοδος της βεντάλιας .
Ετσι λοιπόν το φρόνιμο είναι την άνοιξη να εκτρέφουμε πολλά μικρά μελίσσια και λίγο πριν την ανθοφορία να τα ενώνουμε αποσκοποντας σε μεγάλες αποδώσεις.
Αν απλά θέλεις να κάνεις αύξηση του μελισσοκομείου σου τότε εφάρμοσε την μέθοδο της βεντάλιας και αν όλα πάνε καλά θα πάρεις και μια παραγωγή από πεύκο!
Γιαννη ευχαριστω.θα δοκιμασω τη μεθοδο που λες.βεβαια ειναι νωρις ακομα για εμας εδω,στην καλυτερη ειναι 10αρια.οποτε τα ξαναλεμε.
Γεια σου Γιάννη σήμερα ανακάλυψα το blog. Ωραίος! Θα τα λέμε.
Γεια σου Γιαννη
Ωραιο το BLOG σου.
Τι εννοεις οταν λες να φτασει δεκαρακι τοτε ανεβαζουμε δυο πλαισια γονο πανω ????
δεκαρακι γονο η να πατανε οι μελισσες σε δεκα πλαισια???
Λάμπρο και Μάνο σας ευχαριστώ!
Μάνο, εννοώ όταν μελίσσι πατήσει σε 10 πλαίσια . Εννοώ 10 πλαίσια πληθυσμό.
Δημοσίευση σχολίου