ΜΕΘΟΔΟΣ ΜΠΑΜΠΙΛΗ

Μέσα στα λίγα βιβλία που έχουν σχέση με την μελισσοκομία και έχω διαβάσει , είναι και αυτό του κου Θανάση Μπίκου "μάνα δεν είναι μόνο μία" .

Από την πρώτη στιγμή μου έκανε εντύπωση η "μέθοδος Μπαμπίλη " ,που αναφέρει ο κος Μπίκος στο βιβλίο του και αποφάσισα να την εφαρμόσω , πειραματικά .


Πέρσι ήταν η πρώτη φορά που εφάρμοσα την μέθοδο και τα αποτελέσματα ήταν άκρως εντυπωσιακά.

Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα με τον κο Μπίκο , έλυσα όλες μου τις απορίες και φέτος η προσπάθεια εφαρμογής της μεθόδου ήταν πιο συστηματική.

Πάντως η πειραματική εφαρμογή της μεθόδου την χρονιά 2007 στον Ελικώνα , απέφερε σχεδόν 80 κιλά ελατόμελο από κάθε τετράδα!!! Όμως πέρσι ήταν πέρσι και τέτοια χρονιά πότε θα δει ξανά ο Ελικώνας;


Σκοπός ήταν φέτος να πάω Βυτίνα για έλατο , αλλά διάφορες συγκυρίες με έκαναν να μείνω στον Ελικώνα.
Στην αρχή της άνοιξης όλα ήταν τέλεια!!!

Ομως οι ατυχίες που χτύπησαν το μελισσοκομείο μου (δύο φορές έπεσα θύμα εντομοκτόνων ) με ανάγκασαν αρκετές φορές , να κάνω συνενώσεις περισσοτέρων από 2 μελισσιών ώστε να δημιουργήσω την τετράδα.


Τελικό αποτέλεσμα ; 45 τετράδες έτοιμες στις 28 Μαΐου .Όλα τα μελίσσια είχαν αρκετά μέλια και για να ικανοποιήσω και το αίσθημα του τρύγου , πήραμε και καμιά 40ριά τελάρα μέλι κατά την διάρκεια των ενώσεων.



Την επόμενη κιόλας μέρα τα μελίσσια έπιασαν δουλειά και η χαρά δεν λέγεται. Ο έλατος δίνει πολύ καλά και φέτος!!!

Πόσα μέλια θα πάρουμε μετά από αυτό; στις 20 Ιουνίου θα σας πούμε . Αν όλα πηγαίναν όπως πέρυσι το λιγότερο 3 τόνοι μέλι θα ήταν στις κάσες.... Όμως ο μακαρίτης ο πατέρας έλεγε: Να γελάσεις μόνο όταν το αλεύρι μπει στην κάσα , δεν ξέρεις τι θα γίνει από τον μύλο ως το σπίτι. "Άλλα σκέφτεται ο γάιδαρος κι άλλα ο γαιδουρλάτης!!!"
Και μάλλον για μια ακόμη φορά η πείρα έχει λόγο ... Μετά τις 31 του Μάη ο έλατος σχεδόν έπαψε να δίνει . Όσο κι αν θέλουν οι μέλισσες δεν βρίσκουν. Την Παρασκευή που πέρασε είπα να τρυγήσω , αλλά η απελπισία με έκανε να τα αφήσω και να φύγω. Έχει δεν έχει ένα πάτωμα μέλι η κάθε τετράδα. Ας είναι , θα περιμένω ως τις 16-17 του μήνα και ευτυχώς; τουλάχιστον μέχρι σήμερα το θυμάρι δίνει τρελά στα μέρη μου. Αν συνεχίσει έτσι θα πάρουμε λίγο θυμάρι.
Σήμερα 19 Ιουνίου τελείωσα τον τρύγο στα έλατα. Από 45 μελίσσια η παραγωγή μόλις που πέρασε τους 1.5 τόνους.

Προσπαθώντας να ερμηνεύσω τα αίτια της αποτυχίας , κατέληξα στο συμπέρασμα πως το λάθος ήταν στον χρόνο συνένωσης. Με δεδομένο ότι το έλατο στον Ελικώνα άρχισε γύρω στις 20 του Μάη και έκοψε γύρω στις 31 του μήνα , έπρεπε οι συνενώσεις να γίνουν λίγο πριν τις 20 Μαίου. Εγώ ήμουν εκεί στις 28 και ένωσα ακριβώς στις 28-31 του μήνα. Πάλι καλά να λέω . Δύο μελίσσια που έμειναν 2όροφα σαν μάρτυρες στο μελισσοκομείο δεν έδωσαν ούτε 10 κιλά το κάθε ένα. Το λάθος έγινε επειδή ακολούθησα τα δεδομένα του 2007 όπου ο έλατος έδινε ως τις 20 του Ιούνη. Δεν πειράζει του χρόνου πάλι.

Μια ακόμα παρατήρηση , επειδή κατά την διάρκεια των συνενώσεων έπαιρνα την μάνα του ενός μελισσιού και αυτό έμενε ορφανό ως να κοπεί η εφημερίδα , έριχνε βασιλοκέλια. Σε όσα δεν τα έκοψα η νέα μάνα "έφαγε" την παλιά , δεν έχουν γόνους , αλλά έχουν τα περισσότερα μέλια λόγω έλλειψης γόνων! Στην συνέχεια όμως ;

Η μέθοδος εφαρμόστηκε και στα θυμάρια , που τουλάχιστον μέχρι εχθές όλα πήγαιναν καλά , στο μέλλον θα σας πω και για αυτή την περίπτωση.

Ελπίζω!!!

Για όσους δεν γνωρίζουν την μέθοδο Μπαμπίλη :

Κρατάμε γερά μελίσσια τον χειμώνα και τέλος Φλεβάρη αρχίζουμε διεγερτική τροφοδότηση με σιρόπι 1/1 όσο παίρνουν

Αν όλα πάνε καλά τέλος Μάρτη τα μελίσσια που είναι πάνω από 16-17 πλαίσια πληθυσμό , χωρίζονται στην μέση και τους χορηγούμε νέα μάνα , για την οποία έχουμε μεριμνήσει πολύ πριν.

Η Τροφοδότηση συνεχίζετε ώστε τα μελίσσια να φτάσουν και πάλι σε σχεδόν 20 πλαίσια πληθυσμού.

Τέλος του Μάη και ενώ τα μελίσσια μεταφέρονται στον έλατο γίνονται συνενώσεις με την μέθοδο της εφημερίδας και ανά δύο.

Στόχος είναι τα μελίσσια μας να έχουν όλη τους την δύναμη συλλογής στην καλύτερη στιγμή της μελιτοέκρισης. Πότε είναι αυτή; ουσιαστικά κανείς δεν γνωρίζει αλλά ελπίζουμε στην τύχη και στα στοιχεία των παρελθόντων ετών.

Ο Μπαμπίλης εφάρμοζε την μέθοδο αυτή στην Ηλεία και θα πρέπει να γίνει προσαρμογή σε άλλες περιοχές της Ελλάδας όσον αφορά τις καιρικές συνθήκες .

Μετά τον έλατο ο Μπαμπίλης δεν πήγαινε σε άλλη μελιτοφορία για εκμετάλλευση .

Προχωρώντας ένα βήμα μετά τον Μπαμπίλη έκανα το εξής:

Κατά την διάρκεια των συνενώσεων άφηνα στην τετράδα την παλιά μάνα και την νέα την έπαιρνα με 2 γόνους σε μια κυψέλη ώστε να συνεχίσει την ανάπτυξή της .


Οι παραφυάδες που έγιναν κατά την διάρκεια των συνενώσεων μεταφέρθηκαν σε περιοχή με καναπίτσα ώστε να αναπτυχθούν όσο γίνεται. Αν όλα πάνε καλά οι περισσότερες από αυτές θα πάρουν και πάτωμα μέχρι τέλος του Σεπτέμβρη . Φυσικά η συνεχής τροφοδότηση είναι επιβεβλημένη.

Στόχος τον Οκτώβρη σε 4 μήνες δηλαδή να ενωθούν και πάλι με ότι έχει απομείνει από τη τετράδα ώστε να υπάρξει μια δυνατή κυψέλη για την εκμετάλλευση του πεύκου.

Ευτυχώς η πρόνοια για μια ακόμα φορά είχε θέση στην σκέψη μου . Έτσι κράτησα περισσότερα από 150 κομμάτια για το θυμάρι. Αυτά μέχρι τις 20 του Ιούνη θα είναι στις καστανιές -που κάτι κάνουν- και αμέσως μετά στο θυμάρι . Για να δούμε τι θα δούμε και φέτος.

Παντως για μια ακόμα φορά πρέπει να υποταχθούμε στην Μητέρα φύση . Ο,τι και να κάνουμε αν εκείνη δεν θέλει...

Και μια προσθήκη της τελευταίας στιγμής. Πάνω που έβαλα τα σημάδια μου και στα βαμβάκια , όλα καλά κι ωραία , η φύση είχε πάλι τον τελευταίο λόγο. ΧΑΛΑΖΟΠΤΩΣΗ και όλοι κλαίνε.